Na momentu ku mi a skibi e buki ‘Awa, Habon ku Past’i Djente’ nunka mi por a pensa ku hende lo a les’é, anto bisa mi ku nan a hari te lora abou. E buki ta kontené kosnan serio i tristu ku mi a pasa aden. Mi no por imagina mi hende ta hari tristesa di otro. Mi a disidí di hinka tur mi eksperenshanan den un buki, pa hende haña duele di mi i duna mi brasa di konsuelo. Nunka mi por a pensa ku un hende lo por ta kapas di kumpra mi buki, anto despues manda un mensahe asin’aki p’ami:
[Even though blogging costs a lot of time and money, I don’t feel like charging my blog readers to be able to read my content. I want to keep it free for everyone. However, funds are still needed in order to produce and publish quality content, as well as writing and publishing books. Consider making a one-time donation to Lion Spratt as a way to show your support. Click here to learn how. Thank you in advance for your generosity!]